Skip to content

BEZPRZEWODOWA TRANSMISJA ENERGII ELEKTRYCZNEJ

Wynalazek Nikoli Tesli, tzw. cewka Tesli, opatentowana w 1891 roku, uważana jest za początek bezprzewodowej transmisji energii elektrycznej. Wynalazek ten został stworzony, aby znaleźć sposób na przesyłanie energii elektrycznej na duże odległości bez przewodów.

Cewka Tesli to transformator rezonansowy z rdzeniem powietrznym. Transformator składa się z cewek pierwotnych (1) i wtórnych (2), które wymieniają energię na zasadzie indukcji elektromagnetycznej. Okresowe zmiany prądu elektrycznego w uzwojeniu pierwotnym powodują zmiany pola magnetycznego, które indukują napięcie przemienne w uzwojeniu wtórnym. Podczas każdego cyklu rezonansowego napięcie w uzwojeniu wtórnym wzrasta, a kondensator (3) gromadzi ładunek elektryczny. W cewce osiąga się tak wysokie napięcie, że powietrze ulega jonizacji, więc obserwujemy wyładowanie elektryczne (4). Promieniowanie elektromagnetyczne generowane przez cewkę może zostać odebrane przez odpowiedni odbiornik (np. cewkę) i ponownie przetworzone na energię elektryczną. Aby emitowane promieniowanie elektromagnetyczne nie dotarło do innych urządzeń elektrycznych i nie uszkodziło ich, cewki Tesli umieszcza się w klatce Faradaya (5), w której zachowany jest ten sam potencjał napięciowy.

 

WCZORAJ

 

Cewki Tesli były wykorzystywane w bezprzewodowych telegrafach, pierwszych nadajnikach radiowych i telewizyjnych oraz do generowania promieniowania rentgenowskiego.

 

DZISIAJ

 

Cewki Tesli są wykorzystywane w przemyśle elektrycznym wysokiego napięcia do testowania systemów izolacyjnych i wież transmisyjnych.

 

JUTRO

 

Na zasadzie działania cewek Tesli zostaną opracowane miniaturowe nadajniki i anteny fal radiowych.

Skip to content